ŻYCIE

Życie jest nieśmiertelne - ciągnie się bez końca,

Odmierzane wschodami, zachodami słońca.

Przeobraża się tylko, formę swą zmieniając

I się dnia kolejnego świeżo odradzając.

Śmierć jak łuska jedynie, naskórek na dłoni,

Siwy włos, co wypada na ramię ze skroni.

Jedno gaśnie stworzenie, życia nie hamując

A jedynie lepszemu miejsca ustępując.

Zwierzę zdycha i ptaki padają pod drzewa,

Kwiat przekwita, owocem w nasiona dojrzewa,

Człowiek schodzi ze sceny wiekiem zasłaniany

I śrubami w drewnianej skrzyni zakręcany -

Mimo tego wszystkie życie wciąż się toczy,

Siedmiomilowym tempem w przyszłość skocznie kroczy

Jakby nic nie straciło, w niczym nie ubyło

Gnane ciągle do przodu swą wszechmocną siłą.

My umrzemy, znikniemy, świata nie hamując,

Życia sobą nie gasząc i nie zatrzymując

Biegu kolei rzeczy, co w czasie przemija,

Ale życiu nie szkodzi, a jedynie sprzyja.

Nas nie będzie jak rzęsy strąconej z powieki.

Koniec nasz coraz bliższy, wcale niedaleki.

Życie się nie spostrzeże, że gdzieś nas zgubiło,

I się znowu odrodzi wschodu słońca siłą.

grafika pochodzi ze strony: tapeciarnia.pl