DUSZA ZADŁUŻONA

Tak bardzo pragnęłam trwać przy Tobie Panie

Z kartkami, na których opisana Męka;

Bardzo chciałam oddać cześć Twej każdej ranie

I trzymać Twe stopy, Panie mój, w mych rękach,

 

Lecz… gdy siadam w skupieniu, dusza ma ucieka

I jak worek pokutny wiatr ją w drodze szarpie;

Idzie prosto przed siebie i mija człowieka,

Którego towarzystwa w ogóle nie łaknie.

 

Usta milczą, sprzeciwić się duszy ułomne,

Jakby ciało wiedziało, że ona Cię szuka.

Oczy błądzą wciąż za nią, jakby nieprzytomne.

Zegar kroki jej liczy,… wskazówkami stuka…

 

Na dźwięk ptaków się dusza w drodze zatrzymuje,

Widzi, jak się gromadzą wokół Twego Krzyża,

Więc ich śpiew, jak modlitwę, w ciszy celebruje…

Nawet ptak moją duszę swą wiarą poniża.

 

Dotyk wiatru jest dla niej, jak Matczyne dłonie,

Które z Drzewa zbierają Krew z Ciebie cieknącą.

Dusza moja od wstydu obnażona płonie.

Ileż razy zdradziła Cię z woli,… niechcąco?!

 

Świst gałęzi jej gwiżdże batem, co Cię bije,

Rozcinając Twą skórę Najświętszego Ciała…

Moja dusza rękoma w Niebo że się wije,

Bo Cię Panie skrzywdziła i grzechem chłostała.

 

Chłód powietrza jest dla niej śmiercią serc, co krzyczą

I żądają, by Ciebie na Krzyżu rozpięto…

Jakże się moim sercem zmysły wszystkie brzydzą,

Zaciskając na szyi mojej duszy pęto.

 

Deszcz jest dla niej Maryi cierpienia strumieniem,

Który widok Pociechy na Krzyżu wyciska…

I pomyśleć, że jestem tym podłym stworzeniem,

Co przybija Jej Dziecko, cedząc z ust wyzwiska!

 

Tak bardzo pragnęłam trwać przy Tobie Panie

Z kartkami, na których opisana Męka…

W którym miejscu ma noga w drodze nie stanie,

Tam duszę mą przeszywa bólu udręka.