poniedziałek, 5 marca 2018

LIST POLECONY


Poczęstuj mnie losie kubeczkiem mleka,
Kromeczką chleba z jabłkowym musem.
Niech innym płynie mlekiem, miodem rzeka,
Dla mnie jest spokój najcenniejszym plusem –

Spokój sumienia, jak i spokój serca,
Ciszy westchnienie zamarłej w zadumie.
Nie muszę w życiu we wszystkim być pierwsza
I nie dbam o to, czy mnie ktoś rozumie.

Podaruj losie ten optymizm ducha,
Który się cieszy wbrew wszystkim, wszystkiemu,
W każdej sekundzie szczęśliwości szuka
I nie ulega myśleniu mrocznemu.

Nic nie jest ważne jak zdolność kochania
Czy to jesiennych smutków i rozterek,
Czy wiosennego zmysłów rozhasania –
Życia jest bowiem mizernie niewiele.

Usiądźże losie przy lampeczce wina
W blasku zachodów marzących latarni.
Pomyślże: w czym tkwi ludzkich łez przyczyna?...
Przytul mnie czule, do serca przygarnij.



2 komentarze:

  1. czytajac to czuje zapach mleka z miodem!

    OdpowiedzUsuń
  2. Zatem udało się ująć to, co miało być w zamiarze treścią wiersza :) BARDZO serdecznie dziękuję

    OdpowiedzUsuń