SZLAKIEM ŻYCIA

Mam wiele pytań, wątpliwości wiele,

Lęku, co budzi dreszcze przy zakręcie.

Przede mną droga nieznana się ściele

I dociekliwość – co też za nią będzie?

Każda decyzja, wszelakie wybory

Jak krok na oślep w niepojętą stronę

Tworzą nadzieją przecudne kolory,

Lecz rzeczywistość opuszcza zasłonę.

Nie wiem, co znajdę na poboczach drogi

I kogo spotkam w postoju pod drzewem.

Niosą mnie w przyszłość niestrudzone nogi,

Dusza mnie koi wesołości śpiewem,

Więc maszeruję przed siebie z ochotą

Przez piach złocisty ścieżki niczym rzeka,

Co we łzach żalu zamienia się w błoto

I pod stopami w poślizgu ucieka.

Nie czuję jednak zmęczenia w goryczy,

Ni rezygnacji z pielgrzymki po ziemi.

Cierpliwie czekam na ziarnko słodyczy,

Wierząc, że jutro wszyściutko się zmieni.