CHCĘ...

Chcę, aby wszystko zostało bez zmiany –

Kilka przedmiotów: dzban gliniany z wodą,

Lustro w oprawach rzeźbionych u ściany,

Bukiety kwiatów za firaną płową

I sekretarzyk z jakiejś wyprzedaży,

Przy którym zimą będę pisać wiersze,

Jak i komody z mnóstwem ciepłych twarzy,

Które nierzadko podnoszę na ręce,

Na szkle opuszkiem gładząc ich kontury

I wycierając dłonią kurz na ramkach

I wspomnieniami słodząc czas ponury,

Gdy mnie nachodzi jakaś podła chandra…

Chcę, aby został gramofon i książki

Pachnące drukiem na pożółkłych kartkach,

Przy kapeluszu postrzępione wstążki

I krople rosy na róż drżących płatkach,

I zegar, który ciągle mnie ponagla,

Nie pozwalając mi na roztargnienie,

I mgła za oknem, co błądzi pobladła,

W kominku ogniem wijące płomienie.

Chcę, by zostały fotele z wikliny,

By ciepłą porą siadać na werandzie,

Z rozkoszą sącząc tłoczone maliny

Jakoby postać na czyimś obrazie.

Chcę, aby został mój domek drewniany

Z koroną malwy, bzu oraz jaśminu

Za koralami jarzębin schowany,

Pachnący szczyptą imbiru i kminu,

Z sadem dojrzałych gruszy i jabłoni,

Co cynamonu pachną oprószeniem.

Pod kasztanami rozłożystych dłoni,

Które falują w trawach płochym cieniem.

Chcę, by zostały z porcelany kubki,

Bo w nich zaparzę ziołowej herbaty

I w nich rozpuszczę wszystkie moje smutki,

Gdy przyjdzie do mnie anioł stróż na swaty.

Chcę, aby wszystko wokół mnie przeżyło,

Aby zostało wręcz nienaruszone,

A gdy odejdę, o mnie gaworzyło

Jakoby liście podmuchem wzruszone.

Chcę coś zostawić po sobie drobnego,

Jakiś niewielki odcisk mego palca,

Coś niepozornie mało znaczącego –

Sploty mych kroków porwanych do walca.