Będziesz we mnie… na zawsze we mnie
pozostaniesz,
Bo wrosłeś korzeniami wspólnej codzienności
W duszę, w której na wieki będziesz miał
mieszkanie
Pełne wspomnień i ciepła najszczerszej miłości.
Będziesz we mnie, choćby nas życie rozdzieliło.
To wszystko, co jest nami, nie da się wymazać.
Wszystko, co już się stało, co nas zespoliło,
Będzie się we mnie rodzić,… będzie się
powtarzać…
I zapamiętam oczy, rzęsy i łuk brwiowy
Oraz bruzdę na czole w grymasie zadumy,
Twoje usta i układ warg w galopie mowy,
Barwę słów, co strącały nutą głosu struny.
Będę czuć twoje dłonie i twoje ramiona,
Delikatne muśnięcia oddechu na sobie…
Kiedy będę już stara i ziemią zmęczona,
Będę z tobą w mym sercu, jeśliby nie w głowie.
Będziesz we mnie, bo jesteś częścią mnie
bezwzględnie.
Tyle lat nas spajało skutecznym efektem.
Nie wiem, co dziś czy jutro mój najdroższy
będzie,
Ale wiem, że ty we mnie, a ja w tobie jestem.
Wschody słońca, zachody i pełnie księżyca,
Parasole gwiazd lśniących pod deszczem
listowia.
Każda chwila przy tobie prostotą zachwyca…
Jam jest twoja, ty moja najlepsza połowa.
Uczyliśmy się milczeć w szacunku, w pokorze
Wbrew żywiołom emocji, które nas targały.
Człowiek dzięki miłości lepszym stać się może,
Choćby go losu bicze ze wszech stron smagały.
Będziesz we mnie i śmierć nas nawet nie
rozłączy.
Zostanę już na zawsze twą oblubienicą.
Wszystko wokół się zmienia i wszystko się
kończy…
Naszych dni nie wycenią oraz nie policzą,
Bowiem to, co jest nami, bezcennym się stało
I nikt tego nie kupi, choćby dawał krocie,
Choćby siebie zastawił, to wciąż będzie mało
Bez względu czy w diamencie, czy też w szczerym
złocie.
Będziesz we mnie, ja w tobie jak dusza i ciało,
Które po rozdzieleniu i tak się połączą.
Widać tak być najdroższy po prostu musiało.
Niech się kroki nóg naszych w tańcu ciągle
plączą,
Niech na tarczy zegara naszych stóp odciski
Rozcierają godziny w obręczy znaczone.
Jak to dobrze, że w tobie jest ktoś dla mnie bliski,
Że są dusze i ciała nasze połączone.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz