ESENCJA ŻYCIA

Mam w dłoniach kubek gliniany –

Mizerne i kruche naczynie –

Szarością barw malowany,

Który, jak ja, też przeminie,

A w nim mam wywar ziołowy

Kwiatów zerwanych po drodze

Miodowy i cytrynowy.

Gorycz w nim czuć nieraz srodze.

Zwilżam wywarem tym usta,

Gaszę pragnienie mej duszy.

Smak codzienności mnie wzrusza

I pychę skutecznie kruszy.

Przeróżną szczyptą zapachu

Przyprawia powietrze wokół,

Lecz mimo cierpkiego smaku

Znajduję w nim słodki spokój.

Mam w kubku wywar ziołowy –

Esencję mojego życia,

Refleksję natchnionej głowy

I sens doczesnego bycia.

Nie każdy łyk mi smakuje,

Nie każdy mnie uszczęśliwia,

Lecz zawsze mnie inspiruje

I na apetyt mój wpływa.

Pachną ziołami minuty

Parzone w glinianym kubku,

A nad nim świeżości nuty

Brzmią i w radości i w smutku.