POLNE KWIATY

Dziś moja dusza w przezroczystej halce,

Z wianuszkiem kwiatów na skroni,

Zanurza w trawie stóp maleńkie palce

I skocznym pląsem za motylem goni.

Włosy ma związane chabrem i bławatkiem,

Czoło rozjaśnione stokrotką, rumiankiem,

Usta zasłonięte koralowym, polnym makiem,

Nadgarstki zdobione koniczyną, astrem,

U kostek błyszczące brodawnika złoto.

Dziś dusza moja jak mała, wesoła dziewczynka

Z koralami dębika ośmiopłatkowego

Wiruje wśród kwiatów jak słońca kruszynka,

Pył strącony z kielichów nektaru słodkiego.

Niechże się raduje tą beztroską chwilą.

Niech trąca podskokami fortepianu nuty.

Niechaj polne kwiaty przed nią głowy chylą!,

Zanim będzie jej trzeba wsunąć stopy w buty,

Czy skosztować w życiu smaku kwaskowego.